Co wpływa na wystąpienie CRF?

CRF, czyli zespół przewlekłego zmęczenia w chorobie nowotworowej to zjawisko, której najczęściej pojawia się u pacjentów onkologicznych na etapie leczenia przyczynowego, jak również remisji czy po zakończeniu leczenia. Zespół przewlekłego zmęczenia w chorobie nowotworowej występuje w różnych stopniach nasilenia — najczęściej umiarkowanym lub ciężkim i zgłaszany jest przez większość pacjentów na zaawansowanym etapie choroby nowotworowej. Jakie czynniki wpływają na wystąpienie u pacjenta onkologicznego zespołu przewlekłego zmęczenia?

Jakie czynniki przyczyniają się do CRF?

Zespół przewlekłego zmęczenia może występować u pacjentów onkologicznych na skutek niedokrwistości pojawiającej się jako powikłanie po leczeniu. Często CRF występuje, gdy pacjent onkologiczny jest poddawany terapii skojarzonej jednoczasowo. Związek z przewlekłym zmęczeniem onkologicznym może mieć przewlekły i nieleczony ból, a także napięcie stresowe i lękowe w czasie związanym z leczeniem. Pacjent może zapaś na CRF, gdy próbuje utrzymać dotychczasowy poziom aktywności, jak za czasów sprzed choroby onkologicznej, chociaż organizm jest mocno obciążony chorobą i leczeniem. Na rozwój CRF mogą mieć również wpływ zaburzenia odżywiania organizmu połączone z zaburzeniami snu i zaburzeniami depresyjnymi.

Diagnostyka i leczenie CRF

W przypadku zespołu przewlekłego zmęczenia w chorobie nowotworowej niezwykle ważne okazuje się rozpoznanie choroby, która może zostać łatwo zignorowana. Pacjent, który zna swój organizm i obserwuje swój bilans aktywności i wypoczynku, koniecznie powinien zgłaszać wszelkie nieprawidłowości lekarzowi onkologowi. Leczenie zespołu przewlekłego zmęczenia w chorobie nowotworowej zazwyczaj polega na dobraniu odpowiedniej farmakoterapii i suplementacji, jak również na terapii behawioralno-poznawczej oraz wizytach u psychoonkologa, dietetyka onkologicznego oraz fizjoterapeuty.